Εκεί κάπου στις αρχές Ιουνίου αρχίσαμε με τον Πέτρο να ηχογραφούμε/βιντεοσκοπούμε τα επεισόδια του devκατιανό.
“Χαλαρά”, είπαμε (καθότι Σαλονικιοί και οι δύο), “δε χρειάζεται άγχος, ούτε πολύ δουλειά”.
Αλλά ένα ρυθμό πρέπει να τον κρατήσουμε, αυτό ήταν ξεκάθαρο.
Αυτό προϋποθέτει να έχουμε αρκετά επεισόδια στο τσεπάκι ώστε να μπορέσουμε να πάμε διακοπές. Καλή η φήμη και η διασημότητα, αλλά δε θα θυσιάσουμε και τα μπάνια για χάρη της. Υπάρχουν ξεκάθαρες προτεραιότητες σε αυτή τη ζωή.
Κάπως έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στα τέλη Ιουλίου με 6 ηχογραφημένα επεισόδια. Αυτή η καβάντζα θα διατηρούσε το ρυθμό μέχρι το Δεκαπενταύγουστο, και κάπου εκεί τελειώνανε οι άδειες και θα αρχίζαμε πάλι τις ηχογραφήσεις.
Έχω ξεμπερδέψει με το post-processing τη μέρα πριν την αναχώρηση (Παρασκευή, σημειώστε το), και το τελευταίο πράγμα που μπαίνει στην τσάντα είναι το λάπτοπ αφού έχει τελειώσει το upload του 4ου επεισοδίου.
Τα κλείνω λοιπόν όλα, ήσυχος ότι έχω 2 βδομάδες περιθώριο για να ανεβάσω το 5ο επεισόδιο χωρίς…επεισόδια.
Κούνια που με κούναγε. Μια συμβουλή σε όλους τους χρήστες του iMovie: όταν κάνετε share ένα βίντεο, φροντίστε να μην έχετε επιλέξει το κλιπάκι του προηγούμενου επεισοδίου στη βιβλιοθήκη. Και άμα το κάνετε κι αυτό, φροντίστε να διπλοτσεκάρετε βρε παιδιά το αρχείο πριν το ανεβάσετε.
Κοινώς
Never release on Friday, ρε!
Ειδικά όταν είναι η Παρασκευή πριν από τις διακοπές.— devkatiano (@devkatiano) July 31, 2019
Εδώ το παιχνίδι είχε χαθεί. Γιατί βρίσκομαι στο νησί και πρέπει να ανεβάσω 15GB από το wi-fi της ταβέρνας για να κρατήσω το ρυθμό.
Είναι παραμονή της Παναγίας κυρίες και κύριοι και εγώ παρακολουθώ με αγωνία καθώς το ανέβασμα του 5ου επεισοδίου σέρνεται προς το 53%. Το αν θα τα καταφέρει μέχρι αύριο για να συνοδέψει το audio κρέμεται από μια κλωστή.
Ε, καλά, δεν έγινε και τίποτα. Αν μη τι άλλο μου δίνει έναυσμα για να (ξανα)ασχοληθούμε με το θέμα remote working στα μετέπειτα επεισόδια.
Και για σας που σας λείψαμε, να με συγχωράτε, αλλά θα απολαύσω τη θέα χωρίς πολλές τύψεις.
Πως το είπαμε; Σοβαρή χαλαρότης.
